Raspberry Pi Kasaları Ortaya Çıkmaya Başladı
Geçen hafta sizlerle 25 Dolara satılan mini bilgisayar Raspberry Pi'den bahsetmiştim. Üretilen binlerce kart bir anda tükendi. Ben ne yazık ki bu ilk turda anakartımı alamadım ama sipariş listesine yazıldık bir süre bekleyeceğiz sanırım... Bu denli hızlı satılan bir ürün kısa sürede kendi pazarını da ortaya çıkarttı. Hemen herkesin ortak ihtiyacı ucuza satılan ve Raspberry Pi'ye uygun bir kasa. Bir çok üretici kollarını sıvadı ve tasarımlarını paylaşmaya başladılar. Marco Alici adlı bir endüstri tasarımcısı ilk tasarımlardan bir tanesini meraklılarla paylaştı. Şu an ürünün seri üretimi yok ancak hazırlık yapılıyor. Eğer iyi bir satış fiyatı yakalayabilirler ise çok başarılı olacağı kesin gibi.
19. İzmir Caz Festivali: Uwe Kropinski ve Joe Sachse Konseri
Öncelikle ne yalan söyleyeyim bu konseri bir yandan çok merak ediyordum bir yanda da bir şekilde fazla abartmamak için gitmesem mi acaba diye düşünüyordum. Zamanının GDR (Demokratik Almanya Cumhuriyeti) veya bilinen ismiyle Doğu Almanya'dan çıkan kaç müzisyeni canlı canlı görme fırsatım olacak ki diye düşündüm. Belki de bir kaç nesil sonra Doğu Almanya'nın adını bile anımsayan olmayacak. Kafamda böylesine gidip gelmeler yaşarken gökten kafamın ortasına bir bilet düştü, kendime geldim ve konser salonunun yolunu tuttum. Kendime gelmemi sağlayan e-postanın sahibine teşekkürler bu arada :)
Uwe Kropinski, ismini duyup duymadığıma çok emin değilim. Belki Joachim Kühn’le birlikte yaptıkları çalışmalardan elimde olabilir ama arşivimi kontrol etmedim. Anlayacağınız Uwe Kropinski benim çok yakından tanıdığım bir isim değil. Aslında müzisyenin kariyeri oldukça ilginç. Bu noktada biraz biyografisinden bahsedeyim, şaşıracağınıza eminim.
İlk olarak müzisyen 1952 yılında doğmuş. Neredeyse 60 yaşında. Müzik kariyerine dünyada ortalık birbirine girdiği sıralarda yani 68 yılında başlamış. 1970'li yılların sonralarında ise emprovizasyon ve serbest caz üzerine yoğunlaşmış. 1977-86 yılları Doğu Almanya'da bir çok önemli müzisyen ile çalışmış. Sanırım Peter Brötzmann ile beraber bazı performanslara imza atan Konrad Bauer bu isimlerin başında geliyor. Ayrıca John Tchicai, Joelle Leandre ve Rudolf Dasek gibi isimlerle bu dönemlerde birlikte müzik yapmış. Bu arada bu isimleri yazıyorum, elinde bir şekilde Doğu Almanya'da basılan plaklar olan varsa bir akşam seve seve ziyaretinize gelebilirim... Sevgili bir dostumda eski SSCB döneminde serbest caz çalan müzisyenleri dinleyip şapkam havalara uçtuktan sonra Doğu bloğuna biraz odaklanmaya çalıştım ama dinleyecek bir şeyler bulabilmek pek mümkün değil ve de çok ama çok pahalı. Neyse 90'larda iki Almanya birleşince her müzisyen gibi Kropinski'nin de önünde bir çok imkan olmuş ve harika albümlere imza atmış. Sanırım Caz Festivali bana uzun zaman devam edeceğim bir araştırma konusu vermiş oldu:)
Helmut Joe Sachse ise 1948 doğumlu bir Doğu Alman müzisyen. Müzik kariyerinde serbest cazla tanışması ile çok ilginç işlere imza atmış. Aslına bakarsanız bazı plakları Free Music Production (FMP) tarafından basılmış ancak ne yazık ki bu plaklar pek alınabilecek fiyatlarda değil. Peter Brötzmann, Tony Oxley, Han Bennink ve Albert Mangelsdorff gibi türün önemli isimleri ile çalışan Sachse 90'lı yıllarda Almanya'nın birleşmesiyle yeniden keşfedilmiş.
Bu arada lafı geçmişken Han Bennink'i 12 Mart Pazartesi günü ICP Orchestra'nın konserinde canlı canlı seyredeceğim. Bu seneki festival gerçekten programı çok acayip. İsimleri öyle yazıyorum ama farklı şehirlerde yaşayan serbest caz meraklılarının yazılarımı okudukça ellerinin ayaklarının titrediğine eminim. Hani diyorum seneye Peter Brötzmann konseri olursa şaşırmayacak hale geleceğim bu gidişle. (1)
Gelelim konsere...
Aslında çok harikaydı deyip geçeyim diyorum ama biraz ayrıntı vermeden tabii ki olmaz. Öncelikle AASM'nin küçük salonunda bu kez akustik olarak sorunsuz hatta harika bir konser izlediğimi söyleyeyim. İki gitarın tüm detaylarını duydum. Her iki müzisyende ayaklarını bir ritm aracı olarak kullandıklarından yere de iki adet mikrofon yerleştirilmişti ve çok ilginç şeylere tanık olduk. Uwe Kropinski, gitar konusunda son derece ilginç çalışmalar yapıyor. Gitar gövdesini bir vurmalı çalgı olarak kullanmak üzere özel bir sistem kuran müzisyen Alman luthier Theo Scharpachile'nin müthiş gitarlarını kullanıyor. Konserdeki gitarın tonu gerçekten muazzam idi. Ayrıca gitar zaman zaman bir perküsyon haline geldi ki, çıkan sesleri anlatmam imkansız. Ayrıca müzisyenler naylon torbalardan, gitar kutularına, ayağa takılan kastanyet türevlerine kadar hemen herşeyden ses çıkarttılar ve kelimenin tam anlamı ile salondaki dinleyiciyi coşturdular.
Sahnede ciddi anlamda iki virtüöz olunca ortaya çıkan müziği tanımlamak çok güç. Hani neredeyse Ortaçağ Almanya'sının melodilerinden 1970'lerin rock riff'lerine, Akdeniz ve hatta Flamenko ritmlerinden Maveraünnehir bölgesinin son derece tanıdık melodilerine kadar ortalıkta dört bir taraftan melodiler uçuştu.
Festival çok iyi gidiyor. Eğer İzmir'de yaşıyorsanız, yazıları okumak yerine gelin bu güzelliklerin bir parçası olun. Emin olun üzülmeyeceksiniz....
(1) Vallahi ne güzel olur. Goethe Institut'in de IKSEV'in de en büyük duacısı olurum :)
--------------------------------------
19. İzmir Caz Festivali Yazılarım: Açılış Konseri : Arifa / Livio Minafra Quartet Konseri / Uwe Kropinski ve Joe Sachse Konseri / Geraldine Laurent Time Out Trio Konseri / ICP Orchestra Konseri / Tomasz Stanko Konseri / 19. İzmir Avrupa Caz Festivalinin Ardından
Yazılara ulaşmak için üstlerine tıklamanız yeterli...
19. İzmir Caz Festivali: Livio Minafra Quartet Konseri
Öncelikle yazıma şu şekilde başlamak istiyorum. Dün gece konserde olanlar çok şanslıydı eğer bu yazıyı okuyorsanız ve konsere gitmediyseniz büyük eğlenceyi kaçırdınız demektir. Sizin için çok üzgünüm :)
Livio Minafra Quartet, isminden anlaşılabileceği gibi İtalyan kökenli bir caz dörtlüsü. Topluluk piyanoda Livio Minafra, alto & soprano saksafonda Gaetano Partipilo, elektrik gitarda Domenico Caliri ve davulda Maurizio Lampugnani'den oluşuyor. Livio Minafra aslında bir akademisyen ve caz müzik alanında çalışmaları ile bir çok ödül kazanmış. Dörtlünün canlı performansı son derece etkileyici ancak konserden hemen sonra satın aldığım albümlere bakılırsa albümleri de hiç öyle yabana atılacak türden değil. 2011 yılında konserde izlediğimiz dörtlüyle kaydettiği "Suprise!!!" albümü Alman Enja Records plak firması tarafından yayınlanmış. Konserdeki ağırlıklı program bu albümden idi.
Topluluğun müziği oldukça ilginç, özellikle 1970'lerin İtalyan progresif rock topluluklarına göndermeler türe meraklı dinleyicilerin hemen dikkatini çekmiştir. Bir ara Area'nın mükemmel "Arbeit Nacht Frei" albümünden bölümleri duyuyor gibi oldum konserde. Bunun en önemli sebeplerinden bir tanesi kompozisyonların yapısına göre Minafra'nın zaman zaman sintisayzır başına geçip o dönemin riff'lerini bizlerle paylaşması olabilir. Tabii gitar tonları da bu duruma eşlik eder hale gelince müziğin rengi bir anda değişiveriyor. Sadece progresif rock değil, Balkanlardan Anadolu'ya ve İtalya'nın kendisine özgü yerel tatları da topluluğun müziğinin içerisinde harmanlanmış. "Suprise!!!" albümünde yer alan "Uzbek" şarkısı bambaşka bir alem mesela. Bizlerin kulağına çok yakın gelen melodiler bambaşka şekilde yorumlanmış ve ortaya çıkan şarkı son derece ilginç.
Topluluğun müziği oldukça farklı yapılarda ve bu yapılar arasındaki geçişler oldukça etkili şekilde yapılıyor. "Lacrime Stelle" gibi daha bilindik caz riff'lerinden "Sassi" gibi daha yenilikçi caz türevlerine bir anda geçebilen topluluğun müziği öylesine dolu dolu ki, hem konserde hemde albümleri evde dinlerken nereye dikkat kesileceğinizi bilemiyorsunuz. Ancak çok eğleneceğiniz kesin...
Gitarist Domenico Caliri'yi konser boyunca dikkatle izlemeye çalıştım. Farklı stilleri çok rahatlıkla çalabilen müzisyen oldukça eğlenceli bir tip. Konser boyunca enstrümanıyla rahat durmamasının topluluğun müziğinin alt yapısına kazandırdıkları çok fazla. Ayrıca seyir zevki açısından da özellikle solo bölümde çok keyifli anlar yaşamamızı sağladı. Hatta şu an eşimin törpüleri ile gitarımda bazı denemeler yapıyorum ancak kabiliyet olmayınca sonuç facia oluyor ne yazık ki...
Davulcu Maurizio Lampugnani ise bambaşka bir alem. Zaman zaman vokaliyle, zaman zaman ilginç enstrüman ve "şeylerle" konser boyunca seyircinin gönlüne fethetti. Topluluğun beyni Livio Minafra apayrı bir olay zaten. Son derece bozuk İngilizcesi ile şarkılar arasında yaptığı gereksiz açıklamalar bile göze batmadı. Hatta çoğu zaman gülümsememize sebep oldu. Ancak iş müzisyenliğe geldiğinde, dün gece çok iyi bir müzik adamının canlı performansını izledik.
Bir konsere ne için gidersiniz sorunun cevabı mutlu olmak ise eğer -ki benim için öyle- dün gece mutlu olduk ve çok ama çok eğlendik. Dinlediğimiz müzik öyle böyle değildi, müzisyenlerin performansı ise ayakta alkışlanacak düzeydeydi. Hepimiz tipik Akdeniz insanlarıyız işte, eğlenmeyi biliyoruz :)
AASM'nin küçük salonu büyük ölçüde doluydu ve bu konsere gelenler gerçekten çok şanslıydılar. Bu sene İzmir Caz Festivali çok keyifli isimlere ev sahipliği yapıyor. İşinizi gücünüzü ayarlayın, en az bir kaç konsere gelmeye çalışın. Bilet fiyatları çok çok ucuz olmasa da, 25TL öyle verilemeyecek astronomik bir para değil.
AASM'nin küçük salonunu ben çok seviyorum. Genel olarak akustik konusunda pek sıkıntı yaşanmıyor ancak bu konserde piyanonun arka koltuklarda duyulmasında biraz sıkıntı olmuş yorumlara göre. Bu konulara biraz daha dikkat diyelim!
Valla Livio Minafra Quartet'i getirmeyi kim akıl ettiyse buradan kendisine çok teşekkürler. Son iki senedir festival çok iyi başlıyor ve çok iyi devam ediyor. Gelecek yıllarda bu durum devam ederse gerçekten yaşadık demektir.
Tüm müzik meraklılarını konserlere bekliyoruz.
--------------------------------------
19. İzmir Caz Festivali Yazılarım: Açılış Konseri : Arifa / Livio Minafra Quartet Konseri / Uwe Kropinski ve Joe Sachse Konseri / Geraldine Laurent Time Out Trio Konseri / ICP Orchestra Konseri / Tomasz Stanko Konseri / 19. İzmir Avrupa Caz Festivalinin Ardından
Yazılara ulaşmak için üstlerine tıklamanız yeterli...
Booklet
Sizlere arada sırada Alman Dreieck firmasının ürünlerinden bahsediyorum. Firma genel olarak cam ve metal malzemelerini kullanarak çeşitli mobilya ve raf üniteleri üretiyor. Tasarımlarını ilk bakışta biraz endüstriyel bulabilirsiniz ama farklı tarzlar ile birlikte kullanıldığında ortaya fena sonuçlar çıkmayabilir. Yukarıdaki tasarımın ismi Booklet. Aslında tasarım kitaplar için yapılmış ancak CD ve DVD ünitesi olarak talep görmüş. Sonunda CD'ler için özel olarak yeniden tasarlanmış...
Kaydol:
Kayıtlar
(
Atom
)