Hifi & Home Cinema Choice dergisi



Evet dergi elime geçti sonunda. Şu an bayilerde olduğunu sanmıyorum. Derginin ilk sayısı 3.5 TL olarak belirlenmiş. Yaklaşık 100 sayfa. Baskı kalitesi gayet iyi. Beklediğimiz gibi %30 hifi %70 ev sineması gibi bir içerik ile yayınlanmış. İncelemeler geçmiş Hifi Choice sayılarındaki incelemeler olduğundan muhtemelen dergiyi takip edenler daha önce okumuşlardır. Derginin son sayfaları Hifi Choice'da olduğu gibi alışveriş rehberine ayrılmış Bu liste şimdilik Türkiye açısından pek bir değere sahip değil. Hifi Choice'da kendisine yer bulamamış ama ülkemizde oldukça popüler olan markalar bu rehberde tabii ki yer almıyor.

Dergide müzik hakkında fazla bir bölüm yok. Sinemaya ise bir miktar yer ayrılmış. Bir James Bond bölümü ve bir miktar film incelemeleri bulunuyor.

Çeşitli firmalar reklam konusunda dergiye ciddi bir destek vermişler. Bu dönemde bu destek oldukça sevindirici. Umarım bahsi geçen firmalar bu desteklerni ileri de her platforma yayarlar. Tanıdık bir isim olarak Extreme Audio'dan Ömer Bey'e bir köşe açılmış. İlk yazısında Ömer Bey, Ev sineması ile müzik dinlenir mi konusu işlerken hızını alamayıp araba dünyasına bol bol yer vermiş. Herhalde kendisi araba konusuna oldukça meraklı ;)

Gelecek sayıdan itibaren dergide okuyucuların ilan verebileceği bir ikinci el bölümüde açılacağını ekleyelim...

Emeği geçenleri tebrik ederim. Ama bir şey var ki, sadece hifi konusunda basılı dergi hayalerimiz yine başka bir bahara kaldı ne yazık ki..

Issız Adam Filmi



Bir süredir güncemi ihmal ettim, iş seyahatleri hem Stereo Mecmuası forumlarına hemde yazılarıma bir süre ara vermeme sebep oldu. Şimdi eksiği tamamlayalım.

İlk önce Issız Adam filmi yüzünden arkadaşlarımdan gelen sorular yüzünden çok bunaldığımı söylemeliyim. Pikaplara olan ilgimi bilen herkes fim seyrettikten sonra ne pikap alayım diye telefon etti. Madem senelerdir içinizde pikaba özlem vardı daha önce niye almadınız diye sorma gereği duyuyor insan. Hemen herkese cevap vermeye çalışmaktansa forumların adresini verdim; hem reklam olsun hemde gerçekten meraklı olanlar düzeyli Türkçe bilgiler sayesinde konunun inceliklerini öğrenebilsinler.

Forumlardaki mesajları okuyan insanların pikap ve plak sevgisinin ne olduğunu bir nebze anlamışlardır diye düşünüyorum. Ne olduğu belli olmayan, sinema tarihi açısından hiçbir öneme sahip olmayan, son derece sığ ve her yönüyle para kazanma derdi olan bir filmin bu şekilde yansımalarının olması gerçekten ilgi çekici.

Bir sürü gazete, dergi ve internet platformunda Issız Adam filmi için yorumlar okudum. Sonunda dönüp dolaşıp acaba sorun bende mi diyerek uzun uzun düşündüm. Sonuç olarak herkes filmin yorumunu yapmış, bende bir yorum yazmalıyım diyerek bu satırları kaleme alıyorum.

Issız Adam, çok bilindik bir konusu olan, ticari olarak başarısı garantilenmiş bir formülasyon üzerine kurulmuş, özellikle bayanların ruhlarını okşayan ve dolayısıyla eşlerini veya erkek arkadaşlarını sinemaya sürüklemelerine sebep olarak gişe hasılatını iki katına çıkartmak adına planlanmış bir hikaye anlatan, sinema tekniği açısından yenilik getirmeyen, üç güzel şarkı, iki ilginç görüntü matriks yapısına sahip bir sinema filmi.

Film aslında bir şehir hikayesi. Bir iki detay ile filme ilginçlik katılmaya çalışılmış. Birincisi yaşanmışlığa verilen önem, şehirde yaşayıp farklı dünyalarda yaşayanların göze sokulurcasına anlatılan hikayesi ile birleştirilip ortaya bir hikaye çıkmış. Filmin bir diğer önemli özelliği genel anlamda iki kişi arasındaki ilişki ile ilerlemesi. Tarihte bu şekilde kurgulanmış çok önemli sinema şaheserleri bulunmaktadır. Bu filmde iki kişi arasındaki hikaye sözüm ona nostalji kokan şarkılar, materyal vesaire ile tatlandırılmış. Normal koşullarda oyunculuğun üst düzey olduğu filmlerde tatlandırma yapmaya bile gerek kalmaz. Filmdeki genç oyuncular bu noktada pek başırılı değiller. Bu konuda oyunculardan ziyade yönetmeni suçlamak gerekir. Eğer bir yönetmen vizöründe bir sahnenin yapaylığını farkedilme yeteneğine haiz değilse, oyuncuların yapabileceği pek bir şey yoktur. Film boyunca, kamera açıları, oyunculuğun yapaylığı ve boyutsuzluk yüzünden oldukça rahatsız oldum. Ne yazık ki, yönetmenin yanında görüntü yönetmeni de benden geçer not alamadılar.

Filmin sonrasında beni şakınlığa sürükleyen sebepler aslında çok daha farklı,

Bakınız, dünyanın her yerinde eski plakçılar eski kitapçılar bulunur. Bunların kendilerine özgü müşterileri vardır. Birinci grup müşteri, daha ucuza daha fazlasını isteyen veya bütçesi kısıtlı insanlar topluluğudur. Bir kitabı yüzde kırk daha ucuza okuyabilecek iken neden daha fazla para vereyim diyerek eski veya daha doru tabiri ile ikinci el eşya satan mağazalara yönelirler.

İkinci grup müşteri, basımı veya baskısı bitmiş ürünleri bulabilmek için "gereklilik" sebebi ile bu mağazalara giderek alışveriş eder.

Üçüncü grup müşteri ise koleksiyonerlerdir. Bunlar özel basım veya baskıları araştırarak gerek kendi şahsi koleksiyonlarına eklemek gerekse de maddi çıkar sağlamak üzere ikinci el mağazalarını dolaşır. Bir nevi hafiyelik yapmak gibi...

Dördüncü grup müşteri ise, kendine özgü takıntı, obsesyon ve benzeri dürtülerle bu mağazalardan alışveriş eder. Bir yazı, bir imge veya bir not onlar için aranandır. Bu yazdığım kötü olarak algılanmasın. İnsana özgü bir durumdur son yazdığım ve hayatın içindendir. Eşinden asla hoş bir söz duymamış bir kadın, başka birisinin sevgilisine hediye ettiği bir kitaptaki notta yazanlardan nasıl etkilenmez. Yaşayamadıklarını, başlarının yaşanmışlıklarında arar. O not, belki onu bambaşka hayal alemlerine götürür bunu bilemeyiz. Ama bu yaşımda gördüğüm bir şey var ki, her yaştan ve her kültür grubundan bayanlar ve baylar değer verdiğiniz insanlara sevginizi gösterin.

Bu maddeler çoğaltılabilir ama dünyada da genel olarak durum budur. Peki bir film bunlar sayesinde nasıl popüler olur.

Bakınız, Beyoğlu bölgesi her yaştan insanların uzun yıllardır çok rağbet ettiği bir bölgedir. Sanat, mimari ve aslında kültürel hayatımıza yön veren önemli bir bölgedir. Ne yazık ki insanımız, özellikle İstiklal Caddesi'nde bir aşağı bir yukarı yürümek, cafelerde bir şeyler yiyip içmek ve ünlü mağazalardan alışveriş etmek dışında İstiklal Caddesi'ni anımaz. Ara sokaklardaki onlarca kitap-evi, müzik mağazası toz içerisindeki rafları yüzünden hakir görülür ama iş eğlence mekanlarına geldi mi hepsi ezbere bilinir.

Efendim, bu mağazalar eski kitapçılar ve eski plakçılar senelerdir burada kapıları meraklılara sonuna kadar açık şekilde beklemektedir. Ama insanımız sanata ve kültüre gösterdiği eşsiz ilgi ile o güzelim mağazaların birer birer butik, bar vesaire kişiliksiz ve semtin kültürel yapısının kalbine bir hançer gibi saplanan mağazalara dönüşmesine sebep olmuştur. Plaklar, kitaplar ve benzeri bir çok meta peşinde koşan insanlar, toplumun genelinde "acayip" olarak görülmüştür. Halbuki, bugün geniş kalabalıklar kendi içerisinde tutarlı sebepleri olan bu insanlara benzemek için ellerinden geleni yapmaktadırlar. 3. sınıf şarkıcıların plakları yüksek tutarlarla satılırken, yanıbaşında duran gerçek sanat eserleri tozlanmaya devam etmektedir. Ne yazık ki, o sanat eserlerinin kıymetini bilen gerçek meraklılara yapılan en büyük kötülük bu "moda" uğruna başlayan akının fiyatları yükseltmesidir. Bu satırları okuyanlara diyeceğim şudur ki, bir süre sonra bu "moda" bittiğinde yine her şey eskisi gibi olacaktır, merak etmeyin.

Issız Adam filminin en büyük başarısı bir "akım" veya "moda" başlatmasıdır. Hobilerine küsmüş, sanatla ilgilenmeyen bizimkisi bir toplumda kalpleri yaralayacak bir aşk hikayesi eşliğinde sunulacak herhangi bir konu en az bu film kadar ilgi görecektir diye düşünüyorum.