Biraz karmaşık olsa da hoş bir sistem. İki zarif hoparlör ve bir pikap. Tabii ki bu özel bir çekim, Meubles Roche Bobois kataloğu için yapılmış. Bu ev benim olsa nasıl bir sistem kurardım sorusunu kendinize sorun ve hayal dünyasına doğru yolculuğunuza çıkın.
Billy Bang (asıl adı William Vincent Walker) çok sevdiğim bir müzisyendir. Bang, 20 Eylül 1947'de doğdu ve -ne yazık ki- 11 Nisan 2011'de vefat etti. Caz dünyasındaki en aykırı kemancılardan birisi.
Bang, maddi durumu çok iyi olmayan bir ailenin çocuğu olarak New York Bronx'ta büyüdü. Erken yaşta özel bir müzik okuluna gitti. Harlem'deki hocalar okulda, çocukları boyutlarına göre enstrümanlara yöneltirler. Bang için ilk tercihleri keman olur. Bu dönemlerde arkadaşları Bang'e bir mahlas bulurlar; o dönemin önemli çizgi dizi kahramanlarından "Billy Bang"
Bang ilerleyen yıllarda Massachusetts kentinde daha ileri eğitim veren okula başladı. Ancak okulda müzik eğitimi olmadığı için ayrılır. Okul yıllarında ırkçılık ile tanışır. O dönemler demokrasi beşiği zannettiğimiz Amerika'da ırkçılık hala devam ediyordu. Bang bir süre sonra farklı bir kentin sosyal yaşamından yorulup doğduğu ve kendisini mutlu hissettiği New York'a döner. Bu arada Amerika bir yandan Vietnam ile uğraşmaya başlamıştır. Asker ihtiyacı, ırkçılığın önüne geçmeye başlar. Bang daha 18 yaşında orduya katılmak zorunda kalır. 6 aylık temel askeri eğitim ve bunun üzerine 2 haftalık orman savaşı eğitiminin ardından savaşa katılır.
Bang savaşın ardından hayata adapte olmaya çalışır. Hukuk konusunda eğitim alır ve politik olarak aktif bir insan haline gelir. Aslında bu dönemlerde Bang'in biraz karanlık işlere girdiğini söyleyebilmek mümkün. Bang'in müzik kariyerinden bahsedersek savaş sonrası Sun Ra Arkestra'dan başlamak gerekir. Arkasından 1977 yılında gitarist James Emery ve basçı John Lindberg ile birlikte String Trio of New York'u kurar. Sonraki yıllarda Kahil El'Zabar, World Saxophone Quartet, Charles Tyler gibi isimlerle albümler yapar ancak en kayda değer albümleri bence kendi topluluklarıyla yaptıklardır. Bu arada Vietnam savaşındaki deneyimleri anlattığı iki albümünü savaşın ardından 2000'li yıllarda yayınlamıştır (1)
Mekanı cennet olsun. Aşağıda 2000'li yıllardan bir Bang performansı var. Bang'e trompette Ahmed Abdullah, tenor saksafonda Frank Lowe, basta William Parke ve davulda Abbey Rader eşlik ediyor.
(1)(2001 yılında Vietnam: The Aftermath ve 2005 yılında Vietnam: Reflections) Bu albümlerde kayıtlara katılan müzisyenler savaş gazisiydi ve hatta Vietman'lı müzisyenlerde vardı.
Fotoğraf: Daniel Theunynck .
Bir stüdyo ve ayn zamanda ev sineması sistemi. tavandaki Marvel kahramı Siver Surfer (Türkçe Gümüş Kayakçı deniyordu galiba) heykeli çok hoş durmuş. Yine sade ve keyifli bir mekan. Aşağıdaki fotoğraf mekanın diğer tarafı. Televizyonun arkasındaki cam bölme yani..
Hayvanlar Alemi Ankara'da 1999 yılında kurulmış bir topluluk. Topluluğum müziği bana 1970'lerin Anadolu Pop dönemini hatırlatıyor. 2010'larda bu tarz bir sound bir çok insana ilginç gelebilir. Topluluk gitarda Özüm İtez, davulda Işık Sarıhan tarafından kurulmuş. Topluluk Amerika'da yayınladıkları "Guarana Superpower" ile bayağı ilgi çekmiş durumda. Ancak bu dönem öncesinde Ankara'da kaydettikleri bazı şarkıları internet ortamında paylaşıma sunmuşlar. Ayrıca 2006 tarihli Gaga albümü iTunes üzerinden de satın alınabiliyor. Topluluğun Guarana Superpower albümü hızlı şekilde psych-rock severler tarafından edinilmiş ve görünüşe göre okyanus ötesinde yeni bir Turkish psych-rock akımı başlatmak üzere.
Biliyorsunuz Avrupa'da ve özellikle Uzakdoğu'da 1970'lerin Türk rock plaklarına çok büyük bir ilgi var. Albümde "MEGA Lambada" ve "Guarana Superpower," şarkıları ilgi çekiyor. Şarkılarda biraz punk etkisi, biraz Kuzey Afrika, Ortadoğu rock etkisi ve bolca 1970 Anadolu Rock etkisine sahip. Çok ilginç bir karışım. Bu arada albüme sınırlı sayıda bir plak baskısı da yapılmış. Albümün CD'si ise plağa göre fazladan iki şarkı içeriyor. Albümde Özüm İtez ve Işık Sarıhan'a bas gitarda Hazar Mutgan eşlik ediyor.
Plak bir çok sitede "stok out" durumda olmasına rağmen nereye bakacağını bilen okuyucularım eminim ki plağı kolaylıkla bulabilirler. Aşağıda topluluğun Welcome to Sunny Australia şarkısının canlı bir performansı var. Sanırım müzikleri hakkında bir fikir verir.
Andante'nin 56 sayısı yayınlandı. Yine zengin içerikli bir dergi ile karşı karşıyayız. Emeği geçenlere teşekkürler. Bu ay benim en dikkatimi çeken yazı Osman Bayman'ın idil Biret ile yeniden yayınlanan Finnadar kayıtları üzerine yaptığı görüşme ile alakalı. Ayrıca Mikrotonal Gitar'ın mucidi Tolgahan Çoğulu ile alakalı bir söyleşi var. Haberler, makaleler derken dergi bir anda bitiyor. Biliyorsunuz bende kalemim döndüğünce Andante'de hi-fi dünyasından haberler vermeye çalışıyorum. Her zaman yazdığım gibi insanın yazdığı bir yazıyı basılı halde görmesi garip bir şey. Dergi tükenmeden mutlaka alın...
