Ali Dünyaya Geliyor!

Geçen yazımda normal doğum ve sezaryen konusunda bir kaç kelam etmiştim. Doktorumuzun yönlendirmesi ile normal doğum yapmaya karar vermişti eşim. 9 ay civarlarında kontroller iyice sıklaştı. Neredeyse iki günde bir doktorumuzdayız. Beklediğimiz şey ise sancı. Bu arada her sancı doğumun işareti değil. Olması gereken sancı doktorumuzun anlattığına göre öyle böyle bir sancı değil. Günler günleri kovalıyor ve biz sancı beklerken buluyoruz kendimizi. 

9 ay 10 gün civarlarında doktorumuz ufaklığın artık ultrason ekranında tam olarak gözükmediğini ve oldukça büyük bir bebek olduğunu söyledi. Maksimum bir hafta daha bekleyip doğumun yapılmasının uygun olacağını söyledi. Yapay sancı vesaire gibi konulara bir hafta içerisinde karar vereceğiz dedik. Haydı bakalım yine bekle babam bekle... 

Bir hafta geçti. Bizim ufaklığın içeride keyfi yerinde ve bir türlü çıkmıyor. Bu durum bazı tehlikeleri de beraberinde getirebileceği için bu duruma müdahale etmeye karar verildi. Hastaneden 01 Temmuz 2015 Çarşamba günü saat 12.00 için randevu alındı. Bizde tabii ki beklemeye koyulduk ve son hazırlıklarımızı tamamladık. 

30 Haziran Salı günü akşam sularında hani o haftalardır beklediğimiz sancı geldi. Dediğim gibi her sancı doğumun işareti değil. Belirli özellikleri olması gerekiyor. Ağrı girme sıklığı, ağrının derecesi gibi bazı özellikleri var. Eşim hamileliği boyunca pek az kere sancı konusunda serzenişte bulunmuştur. Ancak bu defaki diğerlerinden biraz farklı gibiydi. 

Sancının ilk ortaya çıkmasından sonra hemen doktorumuzu aradık. Bir süre evde beklememizi söyledi. Fasılaları kontrol etmemizi istedi. Ancak ağrının dozajı artmaya başladı ve acı eşiği son derece yüksek olan eşim duvarları yumruklayacak kıvama yaklaşınca doktorumuz hastaneye yönlendirdi. 

Bu yazı dizisi boyunca babanın birinci görevinin lojistik olduğundan bahsettim sizlere. Aslında bir gün sonrası için tüm hazırlıklarımızı yapmışken yaklaşık 12 saat önce hastaneye gidiyor olmamız tüm planları bozmuştu. Tabii teorik olarak.

İyi planlanmış bir lojistik sayesinde bir sıkıntı yaşamadık. 

Böyle günlerde arkadaşlar çok önemlidir. Senelerdir böyle zamanlarda birlikte olduğunuz arkadaşlarınız varsa hayatınız çok kolaylaşacaktır. Benim de bir kaç arkadaşım doğum esnasında bize destek olmak için görev dağılımı yapmıştı. Benim gibi sinirli adamların yanında mutlaka sizi sakinleştirecek, içinizi rahatlatacak insanların olması iyidir. 

Hastaneye ulaşım konusunu ertesi gün sevgili Savaş Paykoç halledecekti. İlk önce ona haber verdim; biz hastaneye gidiyoruz yarın ki plan iptal diyerek. Dur abi ben geliyorum dedi ve yaklaşık 10 dakika içerisinde kapıda belirdi. Daha önceden hazırlamış olduğumuz doğum çantamızı ve hazır ettiğimiz ana kucağını da yanımıza alıp yola çıktık. Zaten başka bir şeye ihtiyacınız yok. Yolda giderken kardeşime, Seçil'in ablasına ve sevgili arkadaşım Tolga İzgür'e de haber ettim. Ayrıca bir kaç arkadaşıma daha mesaj attım. Eğer bu akşam bir şey olacaksa bu ekip ile hep beraber yüzleşecektik. 

Kısa zamanda hastaneye ulaştık. Yolculuk Seçil'in sancısına rağmen oldukça keyifli geçti. Böyle zamanlarda Savaş gibi eğlenceli arkadaşların varlığı önemlidir. Bir kaç saniyelik kayıt işlemi sürerken eşimi kontrol için içeri aldılar. Biz o süre zarfında kayıt işleminin devamını hallettik ve yukarıya çıktık. O kısacık süre içerisinde eşim sezaryen için hazırlanmıştı. O anki durum bebeğin sağlığını tehdit eder hale gelince acil müdahale kararı alınmış. 

Eşimi ilk kez o durumda görünce bir garip oldum. Alışkın değiliz ya birbirimizi böyle hallerde görmeye. Öpüştük ve eşimi içeriye aldılar. Sezaryenin öncesinde epidural denilen bir anestezi yöntemi uygulanıyor. Tüm bunlar olurken anne ve babalarımıza haber verdik. Ben çok kalabalık sevmem böyle durumlarda böylesi yeterliydi. Türk filmlerindeki gibi hastanenin önünde sigara içerek sonucu beklemeye başladık. 

Doktorumuzda hastaneye ulaştı. Artık operasyon başlayabilirdi. Tahmin ediyorum 30 dakika civarında sürdü tüm bu olan biten. İçten içe okunan dualar, arkadaşların, ailenin varlığı ve desteği ile dakikalar akmaya başladı. 

Tabii bu süreç esnasında lojistik destek görevlerinizi de unutmamanız lazım. İlk iş doğum fotoğrafçısına telefon edip randevumuzu iptal ettim. Daha önceden hazırlığım bir mesajı yakın arkadaş grubuma gönderdim. Doğum tarihi 1 Temmuz olmasına rağmen bizim ufaklık 12 saat öncesinde harekete geçti ve tüm planlar altüst oldu. Keşke planlarımız hep böyle hayırlı işler için iptal olsa... 

Gecenin bir vakti ameliyathanede bir hareketlenme oldu. Bir ağlama sesi duyuluyordu. Bir anda bizim ufaklık geldi. Hasta bakıcı daha doğru bir tabirle ebeler bizim ufaklığı giydirmeye başladılar cam bir bölümün ardından. Ben sanırım baka kaldım uzun bir zaman. Bunca aydır beklediğim oğlum ile aramda sadece bir cam vardı. Eşiminde durumu gayet iyi olduğu haberini alınca keyfim yerine geldi. 

Bebeğinizle ilk tanışmanız bir camın ardından olacak. Merak etmeyin bir kaç dakika sonra kucağınıza verecekler... 

Bebeğin temizlenmesi ve kıyafetlerinin giydirilmesinin arkasından ebe hanım ufaklığı bir anda kucağıma verdi. Aylardır acaba tutabilir miyim, ne yaparım diye düşünürken oğlum kucağımdaydı. Yaşadığım duygu patlaması ve fırtınasını kelimelerle anlatabilmek mümkün değil. Benimde sinirlerim boşandı ve Ali bir yandan ben bir yandan ağladık bir süre sanırım. Allah'a şükür bu günleri de gördüm ya ölsem de gam yemem.... 

Bu anlarda anne ve babalarımızın, kardeşlerimizin ve arkadaşlarımızın da mutluluğu görülmeye değerdi. Evlendiğimizden bugüne ailelerimiz bize çocuk konusunda pek baskı yapmamışlardı, babam hariç. Tüm ebebeynler içerisinde yaşı en ileri olan babamdı ve torununu kucağına almayı nasip etti Allah. Bu açıdan da ayrıca sevinçliydim içten içe... 

Hep anlatırlardı çocuk sahibi olmak şöyle böyle diye. Tüm bunların gerçekliğini evladınızı kucağınıza aldığınız zaman anlıyorsunuz. Duyguları tarif etmek çok zor. Aradan bir kaç ay geçmiş olmasına rağmen hala duygularımı ifade edebilecek kelimeleri bulmakta zorlanıyorum. 

Bizim ufaklık içeride biraz uzun zaman geçirince neredeyse okula gidecek kıvamda doğdu :) 

Aylar süren bekleyişin ardından bizim küçük ailemiz için milat Ali'nin doğumuyla başladı sanırım. İlerleyen günler, haftalar ve aylarda kim bilir ne maceralarımız olacak birlikte. Ama sağlıklı şekilde oğlumu kucağımıza aldık ya, gerisi bir şekilde akıp gidecektir.

Kafamdan bin bir tane düşünce geçerken eşim odasına geldi. Operasyonun zorluğunun izleri yüzünden belli oluyordu. Bir yandan sancılar, bir yandan anestezi etkisi son derece yorgun gözüküyordu. Büyük buluşma odada gerçekleşti. İlk kez emzirme... Sanırım bir ömür boyu bu tablonun karşısında oturup bakabilirdim. Bir anne ve çocuğunun ilk birlikte olma anları...

Biz babalar olarak bu süreçte kendimizi bir sinir harbinin bir bekleşin içerisinde bulacağız. Sezaryen tabii ki süreyi kısaltıyor ancak normal doğumda bu olaylar saatler boyu sürebiliyor. Bu yüzden yanınızda ailenizden ve arkadaşlarınızdan sizi rahatlatabilecek insanlar olması çok önemli. Çok kalabalık ben sevmiyorum ama bazı insanlar böyle zamanlarda kalabalık severler. Daha kolay zaman geçirdiklerini söylerler. Siz en iyisine kendiniz karar verin.

Hastane sürecinde yapacağınız pek bir şey yok. Doktorundan görevlisine herkes neredeyse robotlaşmış. Süreç bir şekilde işliyor. Bizim doğum yaptığımız İzmir Çınarlı Doğum Hastanesinde doğum sürecinde devamlı rahatsız edip para isteyen tipler ortalıkta yoktu. Ancak bebeği getiren ebeye bir "tip" atmak bu işin geleneklerinden. Bu süreçte ufak tefek "tip" veya "bahşiş" atacaksınız. Fıtratında var tıpkı evlilik zamanı olduğu gibi...

Bunlar haricinde yapacağınız bir şey yok. Ancak dediğim gibi bu bir milat ve babalar olarak görevlerimiz daha da artacak....

Normal Doğum vs Sezaryen

Son dönemeçteki en önemli konulardan bir tanesi doğumun hangi yöntem ile yapılacağı. Fazla seçeneğiniz yok aslında; normal doğum ve sezaryen. Buradaki asıl karar verici doktorunuz olacaktır. Yapılan testler ve çıkan sonuçlara göre en sağlıklı yönteme doktorunuz kara verecektir. Tabii burada yazdıklarım doktorunuz bizim doktorumuz Semih Hızıroğlu gibi ise geçerli. Bugünlerde bir çok doktor hızlı olması sebebi ile sezaryeni tercih ettirmeye çalışıyor. Normal doğum pek kolay bir süreç değil ve aslına bakarsanız saatler sürebiliyor. Bir çok doktor işin ticaret yönünde olduğu için vakit=nakit olayından hareketle hemen sezaryen deyip geçiyor.

Normal doğum uzun bir süreç. Bazı durumlarda yapay sancı gibi yöntemler kullanılarak saatler sürecek süreç azıcık hızlandırılabiliyor. Yalnız anlaşılan o ki, normal doğum acayip acılı bir süreç. Eşiniz eğer acı eşiği çok yüksek bir insan değilse doktorunuz onu sezaryene yönlendirebilir...

Ancak bu yöntemlerden hangisine karar verirseniz verin çeşitli sürprizler olabiliyor. Arık teorik olayları bir kenara bırakıp bizim başımızdan geçenleri anlatabilirim sizlere. Bir sonraki yazıda oğlum Ali'nin doğum hikayesini anlatacağım...

Hastane Seçimi

Doğuma beş kala artık bir çok işi halletmiş durumdayız. Evdeki hazırlıklarımız tamam, doğum çantamız tamam, gerekli tüm ekipman eve stoklamış halde. Artık son dönemeçteyiz. Artık hastaneyi doğum yapılacak hastaneyi tespit etme veya kararlaştırmanın zamanı gelmiş durumda. Burada bir kaç önemli konu var. Bunlardan sizin için en önemlisi hangisi ise ona göre karar verebilirsiniz.

Bizim için birinci öncelik doktorumuzun tavsiyeleri oldu. Doğum esnasında ne olacağı belli olmayacağı için hastanenin donanım olarak iyi durumda olması olasıl kötü durumlara hızlı müdahale şansı verebiliyor. Ayrıca doktorunuzun birlikte çalışacağı ekip de doğumun rahat geçmesi açısından önemli bir konu.

İkinci öncelik doğum sonrası hizmetler konusu. Bizim gibi kara cahil iseniz hastanede hemşire ve doktorların sizi yönlendirmesi ve bilgilendirmesi çok önemli. Bebek nasıl tutulur nasıl altı bağlanır veya nasıl emzirilir gibi çok temel konuları hastanede kalacağınız bir veya bir kaç gün içerisinde en yetkin kişilerden öğrenebilmek kağıt üzerinde hiç fena olmayan bir konu.

Son konu ise hastanenin ve odanın ambiansı. Açıkçası bu durum bizim için zerre kadar önemli değildi. Ancak benim gelenim gidenim çok olur diyorsanız hastane odanızın iki bölümlü olması ve anne bebeği emzireceği zaman odada bulunan herkesi dışarı çıkartmak yerine özel odanın kapısını çekmek tabii ki büyük bir rahatlık olacaktır. Tabii tahmin edebileceğiniz gibi bu ekstra para demek.

Benim size tavsiyem doktorunuzu dinleyin ve seçiminizi onun önerdiği seçenekler arasından yapın.

Tabii burada önemli bir konu var. Eğer eşiniz sezaryen ile doğum yapacak ise fazla sıkıntınız yok. Uygun tarihte randevunuzu alıp odanızı ayırtabiliyorsunuz ancak normal doğum yapacak ise birden fazla seçenek belirlemeniz mühim. Eğer o an boş yer olmaz ise beklemeniz mümkün olmayacağından başka bir hastaneye yönlenmek daha mantıklı olacaktır.

Hastane ile önceden görüştüğünüz zaman ödeyeceğiniz tutardan tutun alacağınız hizmetlere kadar bir çok konuda bilgilenmiş olacaksınız. Tabii bunlar hastanenin anlattıkları, deneyimler ise çeşitli sitelerden ve bloglardan okuyabilirsiniz. Muhtemelen gerçek ile size anlatılanlar arasında bazı farklıklar olacaktır.

İlerleyen günlerdeki yazılarda geri dönüşler yapıp madde madde konuları yeniden gözden geçirmeyi planlıyorum. Bakın neler neler çıkacak karşımıza....

Doğum Fotoğrafçısı

Doğum fotoğrafçısı denilen bir olay var. Bu abi veya ablalar genelde belli hastaneler ile anlaşmış ve arzu ederseniz ücretine mükabil, doğum esnasında, öncesinde ve sonrasında fotoğraflar çekiyorlar. Ayrıca olayın b*kunu çıkartıp konsept fotoğraflara bile girebiliyorlar. Ben oldum olası bu tarz yapaylıklardan nefret ederim. Allah'tan eşimde sevmiyor ve bu bir sorun olmuyor bizde.

Tamam çekilen fotoğraflar güzel bir anı olabilir. Ayrıca elinizde fotoğraf makinesi ortalıkta koşturmaktan daha faydalı işler yapacağınız bir zamanda "ben rezil olacağıma param olsun" diyerek başvurabileceğiniz bir hizmettir.

Doğum daha doğrusu hamilelik süreci, tıpkı evlilik sürecinde olduğu gibi devasa bir sektör oluşturmuş ve tabiri caiz ise herkes kaldırmış sizi bekliyor. Yani bir şekilde para harcayacaksınız.

Siz tüm bunları bilmiyorsanız bile merak etmeyin eşiniz veya ebebeynleriniz araştırmış ve kafalarında bir strateji oluşturmuşlardır. Unutmayın hayır deme şansınız zaten yok. Bu noktada tek önemli konu, bu hizmeti alıp aptal gibi bütçenizi allak bullak etmemek. Hesabınızı kitabınızı iyi yapın ve eğer bir sorun yaratmıyorsa "he" deyin geçsin.

Maddi anlamda sorun yaşıyorsanız ise kendinizi zorlamayın. Bir arkadaşınıza verin bir fotoğraf makinesi çeksin. Aslına bakarsanız cep telefonları bile günümüzde anı anlamında rahatlıkla saklanabilecek harika fotoğraflar ve videolar çekebiliyorlar...

Sonuçta çekilen fotoğrafla apartmanınızı boydan boya kaplamayacağınız için bilmem kaç megapiksel fotoğraf çektiremedim diye boşuna üzülmeyin. Maddi gücünüz böyle bir olaya el vermiyorsa zorlamayın kendinizi.  O gün bir sürü insanın çekeceği fotoğraflardan bayağı bir miktarı kullanılabilir ve keyifli anları yakalamış olacaktır.

Doğum fotoğrafçılığı hizmetleri dediğim gibi binbir çeşit seçeneğe sahip. Bunları size paket halinde sunuyorlar. Yok size albüm, yok babaanne ve anneanneye albüm derken fatura arttıkça artıyor. Bir de tabii fotoğrafçının ünü arttıkça fiyatlarda artıyor.

Bu olayların hepsini sallayın, boşuna düşünmeyin. Zaten karar verme merciileri bir karar vermiştir, sizin haberiniz yoktur. Fotoğrafçının portfolyosuna bakın eğer bir terslik görmüyorsanız dediğim gibi parasını verin geçin. Bu hizmetler, İzmir için konuşuyorum, yaklaşık 200TL'den başlıyor, makul paketler hani albüm filan bahsettim ya, onları içerenler ise 400 ila 500TL civarlarında değişiyor. Bunun ötesinde ise bir sürü gereksiz ıvır zıvır içeren paketler var ve fiyatlar daha da artıyor.

Eğer sezaryan ile doğum yapacaksanız fotoğrafçıdan tarih alıyorsunuz, normal doğum yapacak iseniz hastaneye giderken haber veriyorsunuz. Onlarda yola çıkıyorlar.

Benden size tavsiye... Anlaştığınız fotoğrafçıya toplam ücretin bir kısmını önceden peşinat olarak verin. Paketinizde bulunan hizmetleri tam olarak aldığınızda ise kalanını verin.

Doğuma Giderken Hayatımıza Giren Yeni Testler

Hamilelik süreci boyunca binbir çeşit test ile tanıştık. Ultrasonu da bir test gibi düşünürsek -ki bana sorarsanız zaten öyle- hemen her hafta bir devinim oldu hayatımızda. Bunlar yetmiyormuş gibi doğuma giderken yeni bir test hayatımıza giriyor; NST testi.

NST testi bebeğin kalp atışlarının seyrini ve kalp atışlarının bebek hareketleriyle ve varsa kasılmalarla olan ilişkisini gözlemlendiği bir test. Aslında bu test diğerlerine göre basit ne kan gerekiyor ne de çiş :)

Eşinizi bir yatağa yatırıyorlar. Karnına iki adet zamazingo bağlıyorlar. Siz zamazingo yazdığıma bakmayın bunların asıl adı "Prop". Bunlardan bir tanesi kasılmaları diğeri ise bebeğin kap atışlarını algılıyor. Bir nevi radar gibi bir şey. Bu arada eşinizin eline bir işaretleme cihazı tutuşturuluyor. Kasılma hissettiği zaman buna basıyor ve çıkan sonuçlarda cihazın algıladığı kasılmalar ile eşinizin işaretlemeleri karşılaştırılıyor.

NST testi hatırası. Ben sabah erken kalktığım için dağılmış durumdayım eşimin ise keyfi yerinde! 

Bu test duruma göre 10 dakika civarında sürüyor. Sonucunda elinize bir grafik veriyorlar. Veriyorlar derken tabii ilk önce doktorunuz durumu yorumluyor. Siz esprili şekilde anlattığıma bakmayın. NST Testi sayesinde bebeğin kalp atım hızı ve değişkenlikleri, eşinizdeki kasılmalar ve bebeğin kalbinin bu kasılmalara verdiği yanıt gibi binbir çeşit sonuç çıkıyor.

NST testinin sonucu yukarıdaki gibi bir şey. Zaman içerisinde kendiniz yorum yapabilir hale geleceksiniz :)

Ben tabii ki işin şeytanlık tarafındaydım ve bu testi bir sınav haline getirdim. Kağıt üzerindeki kasılmalar ile eşinizin hissettikleri arasında bir oranlama yapıp, olayı sündürebilme şansınız var. Vakit geçirmek için garip bir yöntem :)

Doğum yaklaştıkça bu testin yapılma sıklığı artacak...

Doğum Çantası Hazırlamak

Artık doğum yaklaştığına göre hastanede geçireceğiniz dönem için doğum çantası hazırlamanızın zamanı geldi. Bu noktada eşiniz kendisi ve bebeği için tüm önemli ihtiyaçları çok daha öncededen listelemiştir. Kadın forumları veya eş dost sayesinde bu liste hızlı şekilde hazırlanır. Gerekli gereksiz tüm ekipman çantanın içine atılır. Sizin göreviniz bu çantayı taşımak. Yani işin ameleliği, her zaman ki gibi. Bu noktada eşiniz muhtemelen sizin ihtiyaçlarınız içinde çantaya bir kaç şey atmıştır. Biz erkekler açısından çantada olması gerekenlere bir bakalım.

 - İç çamaşırı: Hastanede kaç gece kalacaksanız o miktarda donu çantaya atın. Ne olur ne olmaz diyerekten yanımızda bulunmasında fayda var. Gece duş yapıp ertesi gün temiz temiz giyersiniz. Çorabınızı da çantaya ekleyin.

- Fazladan giyecek bir şeyler. Akşam eğer eşinizin yanında kalacaksanız geceyi geçireceğiniz bir şeyleri yanınıza koyun. Ben fazladan bir tshirt koydum geçtim. Çok hassas okuyucularımız pijamalarını felan yanlarına alabilirler. Bana sorarsanız hiç uğraşmayın boşuna ağırlık yapmasın. Sonuçta tatile değil göreve gidiyoruz. Eczanelerde satılan atılabilir terliklerden de yanınıza koyabilirsiniz.

- Kişisel bakım ürünleri. Gece hastanede kalacaksanız diş fırçası, deodorant filan atın çantaya. Sabundur, şampuandır uğraşmayın. Zaten hastane odasında muhtemelen vardır. Veya eşiniz muhtemelen çantaya atmıştır. Bebeklerin ciltleri hassas olduğu için tıraş olmanız gerekebilir. Ne ile tıraş oluyorsanız çantaya atın gitsin.

 - Evraklar. Bunları da eşiniz düşünmüştür zaten ama siz yine de kontrol edin. Özel sigorta varsa bilgileri, kimliktir filan yanınıza almayı unutmayın.

 - Para veya kredi kartı. Devlet hastanesine de gitseniz bir miktar parayı cüzdanınıza koyun. Hasta bakıcısıdır, ebesidir üç beş kuruş vermeniz gerekebilir. Özel hastaneye gidiyorsanız zaten bir fatura ödeyeceksiniz, hazırlıklı olun. Ayrıca bir sürü ek masraf çıkacaktır.

 - Kullandığınız düzenli bir ilacınız varsa onu yanınıza alın. Karambole arada kaynamayın :)

 - Telefonunuzun şarjı mühim. Her dakika birileri sizi arayacak. Yeni akıllı telefonların şarjları pek gitmediğinden yarı yolda kalmayın. Eğer mümkünse yanınıza sağlam bir powerbank yani taşınabilir pil alın. Bir de kulaklık alın yanınıza. Lazım olur.... Stereo Mecmuası editör olarak benim işim tabii ki bu kadar basit şekilde bitmiyor. Taşınabilir kulaklık amplisi filan derken işler karışık :)

 - Akşam hastanede kalacaksınız vakit geçirtecek bir şeyler alın yanınıza. Dergi, oyun oynayabileceğiniz bir tablet veya bilgisayar diyeceğim ama boşuna taşımayın. O gece en kötü ihtimal telefonunuzla idare ediverin. Telefona eğlenceli bir film atabilirsiniz mesela. Atmosfere uygun olsun diye Exorcist'tir, Rosemary'nin Bebeği'dir tarzı bir film seyretmeyi planlayan bir okuyucumuz varsa hastanenin psikoloji servisine uğrayıversin bir zahmet!

- Fotoğraf makinesi. Bakın bu önemli kendiniz Japon turist gibi elinizde fotoğraf makinesi ile gezmeyin. Anı yaşayın. Birilerine bu işi kilitlemeye çalın. En kötü ihtimal parasını verin bir fotoğrafçı ile anlaşın. Eğer kendi makinenizi birilerine kilitleyecekseniz, yedek pil, SD kart filan atın hemen çantaya...

Sizin çantanız minicik, eşinizin çantası dev gibi olacaktır. Aman da bunun içinde ne var diyerek yorum yapmayın, çantanın içini incelemeye kalkmayın. Çenenizi kapatın kenara oturun. Size söyleyeyim o çantanın içindeki en gereksiz şey bile ya lazım olursa diyerek bir senaryo dahilinde o çantaya girmiştir. Bununla mücadele edebilmeniz mümkün değil. O çantayı eşek gibi taşıyacaksınız...